Kończy się remont kościoła pw. Trójcy Przenajświętszej w Tykocinie. Rozłożone na kilka lat prace realizowane są w większości dzięki pieniądzom z niemal 7,5-milionowego projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podlaskiego (RPOWP). Obecnie poprawiane są ostatnie detale w polichromiach we wnętrzu świątyni. Ostatnie prace zakończą się na przełomie lutego i marca.
- Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej to wyjątkowy zabytek ma mapie naszego województwa, przypominający o potędze swoich fundatorów i ówczesnej ważnej roli Tykocina – mówi marszałek województwa podlaskiego Artur Kosicki. – Pieniądze z RPO pozwoliły świątyni zyskać nowy blask, by chronić to cenne dziedzictwo, ale też skuteczniej przyciągać w nasze strony turystów z kraju i zza granicy.
Realizowany przez tykocińską parafię projekt, objął m.in. zagospodarowanie terenu wokół kościoła, remont ogrodzenia zachodniego, prace konserwatorskie we wnętrzu przy polichromiach oraz ołtarzu głównym.
- Pomysłu na zabytek taki jak ten, na jego uporządkowanie, odnowienie, nie dałoby się zrealizować, gdyby nie dofinansowanie – ocenia ks. Jarosław Stefaniak, proboszcz tykocińskiej parafii. – Przy całej życzliwości ludzi, którzy tu mieszkają i ich finansowemu zaangażowaniu, takie prace trwałyby ok. 40-50 lat, a więc w świątyni musiałby trwać permanentny remont i nie moglibyśmy w jednym momencie oglądać całościowego piękna tego obiektu.
Finalnie, zrealizowany projekt ma zwiększyć turystyczną atrakcyjność tego miejsca, a co za tym idzie, liczbę odwiedzających Tykocin. Wyjątkowym turystycznym „magnesem” może stać się udostępnienie do zwiedzania krypt pod prezbiterium, w których złożone są doczesne szczątki późniejszych właścicieli tykocińskich dóbr, jak i przestrzeń muzealna wzbogacona efektami wirtualnymi.
Kościół w Tykocinie powstał w XVIII wieku. Ufundowaną przez Jana Klemensa Branickiego świątynię, budowano w latach od 1742 - 1745 r. Aż do XX wieku trwało doposażanie wnętrza. Można jednak powiedzieć, że nigdy w swojej wielowiekowej historii kościół nie był tak przystosowany do przyjęcia wiernych, jak i osób pragnących zwiedzać interesujące turystycznie obiekty, jak obecnie. To budowla typu bazylikowego o charakterystycznej okazałej elewacji frontowej. Białą fasadę świątyni zdobią dwie wieże usytuowane po bokach i połączone arkadami z bryłą gmachu.
Wnętrze kościoła zdobią polichromie ścienne malowane w 1749 r. przez Sebastiana Ecksteina. „Młodsze” są polichromie sklepień nawy głównej i naw bocznych. W latach 1910-1912 namalował je Władysław Drapiewski. W centrum trójnawowego kościoła znajduje się pozłacany ołtarz z 1950 r. W nawach bocznych usytuowanych jest sześć ołtarzy. Obok wejścia do świątyni znajdują się portrety fundatorów: Jana Klemensa Branickiego i jego żony Izabeli z Poniatowskich, siostry króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Podlaskie zabytki są odrestaurowywane nie tylko z funduszy unijnych. Zarząd Województwa w minionym roku przeznaczył rekordową kwotę ponad 2 mln zł z budżetu na ochronę zabytków. Wiadomo już też, że w tym roku pieniądze na ten cel będą porównywalne.
wrotapodlasia.pl
opr. (pb)
Zdjęcia - wrotapodlasia.pl: